Przejdź do treści
1
3
2
Przejdź do stopki

Patron szkoły

Treść

Patron Szkoły ks. Leon Bemke

Ksiądz Leon Bemke urodził się 18 II 1897 r. w Tupadłach w diecezji chełmińskiej. Gdy miał 2 lata, zmarł mu ojciec. Matka wkrótce wyszła ponownie za mąż. Mały Leon szkołę powszechną ukończył,
w 1910 r., w rodzinnej wiosce. 2 IX 1911 r. został przyjęty do Collegium Marianum w Wadowicach. Zaraz po przybyciu zmienił pisownię swego nazwiska z Behmke na Bemke i odtąd stale go używał. Naukę w niełatwych warunkach Kopca przerwała I wojna światowa - w 1916 r. został powołany
do wojska niemieckiego i wysłany na front zachodni. Na Kopiec powrócił jesienią 1919 r. To właśnie
na Kopcu odbył nowicjat pod kierunkiem księdza Alojzego Majewskiego, skończył studia filozoficzno-teologiczne, jako alumn pomagał w wychowywaniu gimnazjalistów oraz pełnił funkcję prefekta chłopców.
Po święceniach kapłańskich, otrzymanych w 1925 r. w Krakowie (z rąk biskupa Adama Stefana Sapiehy), został kierownikiem gimnazjum na Kopcu, a w 1926 r. organizował dom stowarzyszenia
w Warszawie. Pełnił obowiązki rektora domu wadowickiego (1926-1934) i dyrektora Collegium Marianum (1927-1935), a także radcy regionalnego (1931-1934). To na skutek jego usilnych starań gimnazjum kopieckie otrzymało prawa państwowe. Wśród wychowanków Collegium prowadził koło misyjne, ponadto funkcjonowały koła: teatralne, polonistyczne i przyrodnicze. Była również drużyna harcerska (DPM – Drużyna Pallotyńskiej Młodzieży), orkiestra i chór. Działała Sodalicja Mariańska.
Za czasów jego rektorstwa odnowiono budynek szkoły, zadbano o jej wystrój oraz wyposażono
w gabinety naukowe. Rozpoczęto budowę nowego domu na Kopcu, urządzono istniejący park i ogród botaniczny oraz zbudowano boiska sportowe, choć ówczesne warunki materialne były dość trudne. Czasów Bemkego sięgają też początki muzeum kopieckiego.

12 XII 1934 r. ksiądz Bemke przybył do Gdańska, aby objąć opieką duchową Polaków. We IX 1936 r., na prośbę Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Gdańsku, powierzono mu obowiązki kapelana wojskowego polskiej załogi na Westerplatte. Należało do niego odprawianie mszy w każdą niedzielę i święta w kaplicy MB Częstochowskiej na terenie Westerplatte, a także sprawowanie opieki duszpasterskiej nad załogą Wojskowej Składnicy Tranzytowej. Ksiądz Bemke często pojawiał się
w polskiej placówce, mimo wielu niesprzyjających okoliczności. Gdy wybuch wojny wydawał się nieunikniony, chciał raz jeszcze przybyć na Westerplatte, aby mszą świętą wzmocnić ducha bojowego i morale załogi. Zbiegiem różnych wypadków do wizyty nie doszło. 1 września 1939 r. o godz. 3:00 ksiądz Bemke został zatrzymany przez Niemców. Ostatecznie udało mu się przedostać na Litwę, skąd po wielu perypetiach dotarł do Francji, gdzie podjął się funkcji kapelana 2. Warszawskiego Pułku Artylerii Lekkiej w 2. Dywizji Strzelców Pieszych.

Po zakończeniu wojny został mianowany dziekanem w stopniu majora i szefem duszpasterstwa nowo utworzonej w Szkocji 4. dywizji. Został również osobistym sekretarzem ks. generała Wojciecha Turowskiego i gdy powrócił do Rzymu, sprawował obowiązki wicerektora domu generalnego
i Kolegium Międzynarodowego. W latach 50. Ksiądz Bemke pełnił posługę we Francji. Został superiorem regii francuskiej, następnie radcą regii (1958-1961) i proboszczem w Oignies. Z powodu wieku, choroby płuc oraz astmy w 1962 r. zwolniono go z funkcji proboszcza. Nie przestał jednak prężnie działać. W 1963 r. dołączył do wspólnoty w North Tonawandzie w USA. Początkowo głosił rekolekcje i misje. Natomiast w 1965 r. został rektorem dwóch domów tej wspólnoty.
Ze względu na pogarszający się stan zdrowia ksiądz Bemke powrócił do Polski we IX 1976 r. Rezydował w Wadowicach, w domu, który budował i który kochał. Kilka tygodni przed śmiercią, w 1984 r., nie schodził już do refektarza, przyjmując posiłki w pokoju. Tam też za pozwoleniem władz kościelnych odprawiał msze. 24 V odprawił ostatnią - w języku polskim, dotąd zawsze odprawiał w języku angielskim. Zmarł 25 V 1984 r. o godz. 15.15 - w godzinie miłosierdzia we własnym pokoju przy modlitwie księdza Ludwika Brody i innych współbraci z Kopca. Księdza Bemkego pochowano 28 V na cmentarzu pallotyńskim na Kopcu. Spoczął po lewej stronie grobu księdza Alojzego Majewskiego.

Za wierną posługę i prężną działalność ksiądz Leon Bemke został uhonorowany. Za kampanię wojenną we Francji otrzymał Krzyż Walecznych, za pracę w Anglii – Medal Żołnierza, a za pracę na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1934-39 – Złoty Krzyż Zasługi. W uznaniu udziału
w patriotycznej działalności organizacji polskich w Gdańsku w okresie międzywojennym przyznano mu w XI 1974 medal pamiątkowy 50-lecia Gminy Polskiej i Macierzy Szkolnej w Gdańsku.

 

 więcej informacji:  https://libermortuorum.pl/zmarli.php?biograf=82

188507